Wyjaśnienie.

Z przykrością muszę stwierdzić, że przez pewien czas nie będę mogła pisać na blogu. Nawet nie wiecie, jak bardzo jest mi z tego powodu źle, ponieważ chciałam dokończyć te historię, mam na nią spory plan. Postaram się to zrobić, ale w tej chwili w moim życiu pojawił się problem, którego nie potrafię rozwiązać w ciągu jednego dnia. Załamałam się i ciężko jest mi się wydostać z pułapki. 

Dodatkowo mam problem ze sprzętem - klawiatura w moim laptopie odmawia totalnie posłuszeństwa, a z innego laptopa w domu nie mogę korzystać. Postaram się pisać codziennie, małymi zlepkami, ponieważ to co mogłam kiedyś napisać w godzinę w tej chwili zajmuje mi dobre 3h. Samo napisanie tego tekstu z poprawianiem błędów zajmuje mi sporo czasu.
Bardzo przepraszam wszystkich czytelników i cieszę się niesamowicie widząc, że liczba ich wzrasta - nawet nie zdajecie sobie sprawy, jak wiele to dla mnie znaczy, dlatego będę walczyć, aby dla was skończyć te historię.
Płaczę, pisząc te wiadomość. Dlaczego? Ponieważ tutaj czuję, że coś umiem, w małym stopniu, ale jednak.. że ktoś czyta te wypociny i sądzi, że są dobre. Nigdy nie byłam w niczym dobra, szczerze powiedziawszy, zawsze byłam niezdarą. Zdarzały się chwile szczęścia. W tej chwili jest gorzej niż kiedykolwiek, a zdarzyło się coś, co dało mi nadzieję, że będzie lepiej.
Przepraszam jeszcze raz i mam nadzieję, że mimo wszystko wybaczycie mi te zaległości..

Anita.